سرآغاز

مدتی بود که پی جایی بودم تا نوشته های پراکنده ام را در آن بنویسم حالا که نوشته های شیوای شیوای عزیز را خواندم ولعم بیشتر شد مخصوصا از جهان خاکستری 1 اش که چیزی نمانده بود مرا به کوه و بیابان بکشاند و البته هرچه کامنت برایش نوشتم نشد