در دیماه سال 1365 زمانی که شهرهای ایران زیر بمبارانهای بی امان رژیم عراق قرار داشت من در راه باز گشت به جبهه ، وضعیت کرمانشاه را دیده بودم. در آن زمان همانند هر کشور درگیر در جنگ، بیشترامکانات کشور صرف پشتیبانی جبهه و جنگ بود. خبر ساخت ادوات مربوط به خمپاره در دانشکده فنی دانشگاه تبریز در آن زمان به گوش رژیم عراق رسیده بود و سرانجام در بیست و هفتمین روز دیماه همین سال کارگاه ساخت و تولید این دانشکده مورد بمباران یک فروند هواپیمای عراقی قرار گرفت و 22 نفر از دانشجویان و استادهای این دانشکده به شهادت رسیدند. در همین بمباران سر در ورودی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز نیز به اشتباه مورد هدف قرار گرفت و از بین رفت. در بهمن ماه سال 1386 پس از بیست و یک سال از گذشت این واقعه خونین، موزه ای به یاد شهدای آن روز در محل کارگاه ساخت و تولید دانشکده فنی بنا شد و ضمن بازسازی حال و هوای آن روز، تندیس یادمان شهدا، در آن نصب گردید. در سالگرد این روز دلخراش یاد و خاطره تمام شهدای دانشگاه تبریز گرامی باد.
3 comments:
شاهرخ جان من آن موزه را نديدم ولي توي سالن ساخت و توليد من درس تراشكاري داشتم و دور تا دور سالن را عكس اين بچه ها را زده بودند كه صحنه غمناكي است وقتي داري كار مي كني و از بالاي سالن 22 جفت چشم نگاهت كنند و تو در اين انديشه باشي كه چه فرقي بين تو و آنها بود
حسن جان
ممنون از نوشته ی صادقانه و پر احساستان
سلام دائی عزیزم
منم به جمع خواننده های وبلاگ قشنگ شما ملحق شدم.
Post a Comment